Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

brøle

brøla

verb

Tyding og bruk

om større dyr: bure (1, gaule (1
Døme
- oksen bura og brølte
om folk: rope, skrike
Døme
- brøle ein kommando;
- brøle av latter
om naturfenomen og maskinar eller motorar: gje frå seg ein sterk lyd
Døme
- stormen brøler rundt novene

brølar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som brøler
grov feil eller tabbe
Døme
- gjere ein brølar