Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

brøle

brøla

verb

Tyding og bruk

om større dyr: bure (1, gaule (1
Døme
- oksen bura og brølte
om folk: rope, skrike
Døme
- brøle ein kommando;
- brøle av latter
om naturfenomen og maskinar eller motorar: gje frå seg ein sterk lyd
Døme
- stormen brøler rundt novene

belje

belja

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt belja; samanheng med bale

Tyding og bruk

brøle, bure (, gaule (

Døme

oksen stod og belja;
ungane beljar

brøl

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

det å brøle;

brølande lyd;

vilt rop

Døme

setje i eit brøl