bakevje
substantiv hokjønn
Tyding og bruk
- (stillare) straum (i elv eller større bekk) som på grunn av naturleg hindring skjer ut frå hovudstraumen og bøyer attende;
Døme
- båten vart liggjande i ei bakevje
- vik, krok med bakevje (1)
- i overført tyding: stagnert tilstand, utvikling;
Døme
- laget har hamna i ei bakevje;
- ei politisk bakevje