Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

apokryf 2

adjektiv

Uttale

apokryˊf

Opphav

av gresk apo- ‘av’ og kruptein ‘skjule’

Tyding og bruk

i teologi: som ikkje høyrer med til kanon (1, 2);
uekte;
til skilnad frå kanonisk
Døme
- dei apokryfe skriftene
om utsegn og historier: uekte, tvilsam
Døme
- ei apokryf historie om ein egyptisk farao