Avansert søk

4 treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

øybu, øybuar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som bur på eller er frå ei øy

øying

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

øyværing

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -væring

Tyding og bruk

  1. person som bur på ei øy;
  2. person frå Øyer i Gudbrandsdalen

insulanar

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av insula ‘øy’

Tyding og bruk