Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
Ett treff

Nynorskordboka 26 oppslagsord

tandle

tandla

verb

Opphav

av tanne

Tyding og bruk

Artikkelside

snaugnage

snaugnaga

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

gnage, beite heilt av
Døme
  • sauene hadde snaugnege marka
Artikkelside

nygge, nyggje

nygga, nyggja

verb

Opphav

norrønt hnyggja

Tyding og bruk

  1. (skade ved å) støyte, skrubbe, gnage
    Døme
    • nygge borti noko(n);
    • nygge av tauet;
    • båten ligg og nygg (seg) mot steinane
  2. Døme
    • det nygg i snøret;
    • huset nogg i vindkasta
  3. Døme
    • eg nogg der eg stod;
    • nygge til
Artikkelside

ete 2

eta

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt eta

Tyding og bruk

  1. ta til seg føde;
    setje til livs
    Døme
    • ete og drikke;
    • ete med gaffel;
    • dei sat og åt;
    • ete brød til frukost;
    • ete på eit eple;
    • ete opp all maten
  2. ha som del av den vanlege kosten sin;
    tole, like
    Døme
    • eg et ikkje fisk
  3. Døme
    • elva et seg utover;
    • utgiftene et opp fortenesta;
    • røyret blir ete opp av rust
  4. Døme
    • det et meg at eg tapte

Faste uttrykk

  • ete i seg orda sine
    ta tilbake det ein har sagt
Artikkelside

erodere

erodera

verb

Opphav

av latin eks- og rodere ‘gnage’

Tyding og bruk

  1. om vatn, is, vind og liknande: tære, løyse opp eller bryte ned jordoverflata og frakte vekk det oppløyste materialet;
    Døme
    • sandstormane eroderer landskapet;
    • elva veks ved å erodere botnen av dalen
  2. bli løyst opp og ført bort av vatn, vind, is eller liknande
    Døme
    • jorda er erodert bort;
    • i dag er fjellet over hola erodert bort
  3. gradvis slite ned tann, vev eller liknande ved kjemisk eller fysisk påverknad
    Døme
    • sitronsyre eroderer emaljen på tennene
  4. om metall: gradvis slitast ned ved mekanisk påverknad av strøymande væsker eller gassar, forureining eller liknande
Artikkelside

avåt

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt afát ‘oveting’, ‘storeting’; jamfør åt (1

Tyding og bruk

  1. smådyr, særleg insekt som snyltar eller gjer skade på planter eller dyr med å suge eller gnage
    Døme
    • det er avåt på grønsakene
  2. i overført tyding om folk: snyltarar
    Døme
    • avåt og pakk
  3. det at noko, særleg beite, blir nytta av uvedkomande
Artikkelside
Side 3 av 3