Avansert søk

48 treff

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

stør 1

substantiv hankjønn

Opphav

samme opprinnelse som størje

Betydning og bruk

stor fisk med bruskskjelett og beinplater langs kroppen, av familien Acipenseridae

stø 4, støe

verb

Opphav

norrønt stǿða

Betydning og bruk

Eksempel
  • stø en over golvet;
  • stø seg på rekkverket;
  • stø seg på albuen

Nynorskordboka 46 oppslagsord

stør 1

substantiv hankjønn

Opphav

same opphav som størje

Tyding og bruk

stor fisk med bruskskjelett og beinplater langs kroppen, i familien Acipenseridae

stør 2

adjektiv

Opphav

norrønt stirðr

Tyding og bruk

ikkje bøyeleg;
Døme
  • vere stiv og stør i heile kroppen;
  • vere stør etter ein lang tur

stø 4

verb

Opphav

norrønt stǿða

Tyding og bruk

  1. halde oppe, oppreist, på plass;
    setje strevar (3)
    Døme
    • stø hesa med skorder
    • hjelpe
      • stø nokon over golvet;
      • ho vart sjuk, så dei måtte stø henne til senga;
      • stø seg på olbogen
  2. Døme
    • stø hovudet i hendene
    • halle, lene (2
      • stø ryggen mot ein stein;
      • stø seg på rekkverket;
      • stø seg til noko
  3. yte hjelp;
    slutte seg til, vere samd i
    Døme
    • stø streiken;
    • stø ei god sak;
    • stø eit framlegg
    • halde seg til
      • eg får stø meg til deg
    • byggje på
      • stø seg til den nyaste forskinga

Faste uttrykk

  • stø opp
    setje noko oppunder for å gje støtte
    • stø opp vegskuldra

støre 2

støra

verb

Opphav

kanskje samanheng med støl (2

Tyding og bruk

rå, telje til
Døme
  • dei størte meg til å selje bilen

skyte frå hofta

Tyding og bruk

Sjå: hofte, skyte
  1. skyte raskt medan ein stør eit handvåpen mot hofta
    Døme
    • dei veit korleis ein skyt frå hofta utan å sikte
  2. kommentere utan å tenkje seg om
    Døme
    • valforskaren skaut frå hofta

kongevenleg, kongevennleg

adjektiv

Tyding og bruk

som stør kongehuset
Døme
  • ei kongevenleg avis

nasehjul

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

lite hjul som stør noko avlangt framanfor, til dømes under nasen på eit fly eller ei campingvogn

sagbenk

substantiv hankjønn

Opphav

av sag

Tyding og bruk

benk som stør og fører tømmeret fram når det blir skore

høgrekvinne

substantiv hokjønn

Opphav

av høgre (3

Tyding og bruk

kvinne som stør eller jobbar for den politiske høgresida;
jamfør høgremann

følgjar, følgar, fylgjar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person som stør ei sak, ei rørsle eller ein annan person
    Døme
    • presidenten har framleis mange følgjarar over heile landet
  2. person som følgjer med på oppdateringar frå ein person eller organisasjon på sosiale medium
    Døme
    • matbloggen har mange tusen følgjarar