Artikkelside

Nynorskordboka

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
stiv	stivt	stive	stive

Bøyningstabell for dette adjektivet (gradbøyning)
gradbøying
komparativ	superlativ ubunden form	superlativ bunden form
stivare	stivast	stivaste

frå lågtysk

som ikkje eller vanskeleg lèt seg bøye;
motsett mjuk (1)
Døme
- ein bil med stive fjører;
- skiene var altfor stive;
- eg hadde harde og stive sko;
- boka har stiv perm;
- han har stivt, stritt hår;
- ho hadde ein stiv fot
tjukk (3)
Døme
- fløyten ville ikkje bli stiv
urørleg (1)
Døme
- eg vart stiv av skrekk
støl (2
Døme
- vere gammal og stiv
erigert
Døme
- ein stiv penis
lite naturleg;
ufri (4), tilgjord
Døme
- eit stivt smil;
- ho er litt stiv og keitete
ubøyeleg (2);
hardnakka (1), stivsinna
Døme
- vere stiv og stri
dugande (1);
stø (3, 3), trygg (2)
Døme
- han var ikkje så stiv i engelsk
urimeleg (3), dryg (5)
Døme
- butikken hadde nokså stive prisar
om vêr: kraftig, hard
1. brukt som adverb:
  det blæs stivt
heil og full
Døme
- vi sat stille i to stive timar

eit stivt stykke
noko som er (for) drygt å seie
sjå stivt på
sjå vedvarande og intenst på
ho såg stivt på oss
stiv kuling
sterk vind av styrke 13,9–17,1 m/s
stiv som ein pinne
svært stiv;
urørleg
ho vart ståande stiv som ein pinne og venta på kva som ville kome
stiv som ein stokk
svært stiv;
urørleg;
stiv som ein pinne
ho var stiv som ein stokk i den siste bakken