Avansert søk

16 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 16 oppslagsord

påfallande

adjektiv

Opphav

gjennom dansk; frå tysk auffallend

Tyding og bruk

påtakeleg, uvanleg, merkeleg
Døme
  • likskapen er påfallande;
  • påfallande åtferd
  • brukt som adverb:
    • oppføre seg påfallande

falle i auga

Tyding og bruk

vere påfallande;
Sjå: auge

rar

adjektiv

Opphav

gjennom lågtysk, frå latin rarus ‘sjeldsynt’

Tyding og bruk

  1. som er uvanleg og derfor vekkjer undring eller merksemd;
    merkeleg, underleg, pussig;
    påfallande
    Døme
    • rare fakter;
    • ein rar kar;
    • her skal du få sjå noko rart!
    • eg kjenner meg så rar
    • brukt som adverb:
      • ho spring så rart;
      • det ser rart ut
  2. triveleg, hyggjeleg, artig;
    moro
    Døme
    • det var rart å sjå deg att!

Faste uttrykk

  • det er rart med det
    brukt som ettertenksam eller undrande stadfesting
    • det er rart med det, men ein ven seg til det meste
  • ikkje rar
    ikkje god;
    dårleg, ring
    • helsa var ikkje rar;
    • han fekk ikkje rare hjelpa;
    • det er ikkje rare greiene
  • mykje rart
    mykje forskjellig
    • ha mykje rart i skuffene

merkeleg

adjektiv

Opphav

norrønt merkiligr

Tyding og bruk

  1. påfallande;
    rar, underleg
    Døme
    • eit merkeleg innfall;
    • eit merkeleg samantreff;
    • det er merkeleg kor seint det går
    • brukt som adverb
      • eg nådde bussen, merkeleg nok;
      • ho tok det merkeleg roleg
  2. særeigen;
    interessant
    Døme
    • ei merkeleg hending

frik

substantiv hankjønn

Opphav

av engelsk freak

Tyding og bruk

  1. Døme
    • på 70-talet var ein anten soss eller frik
  2. påfallande særling
  3. person som er ekstremt oppteken av noko
    Døme
    • han er ein frik når det gjeld friidrett og skisport

utropsteikn

substantiv inkjekjønn

Opphav

etter tysk

Tyding og bruk

grafisk teikn (nemleg !) brukt etter utrop (1), påbod, ynske, tiltale, helsing, noko påfallande eller liknande;

krumspring

substantiv inkjekjønn

Opphav

av dansk krumspring, opphavleg ‘hopp med krumme bein’; jamfør krum

Tyding og bruk

  1. komisk, klossete hopp
  2. i overført tyding: påfallande, merkverdig framferd
    Døme
    • gjere krumspring i resonnementet

kuriøs

adjektiv

Opphav

av latin curiosus ‘nyfiken’

Tyding og bruk

Døme
  • eit kuriøst påfunn

oppsiktsvekkjande, oppsiktsvekkande

adjektiv

Tyding og bruk

som blir lagd merke til;
Døme
  • svaret var ganske oppsiktsvekkjande

besynderleg

adjektiv

Uttale

besynˊderleg

Opphav

frå lågtysk; av synderleg

Tyding og bruk

som stikk seg ut;
Døme
  • det var besynderleg til åtferd;
  • ein besynderleg framgangsmåte;
  • vere kledd på ein besynderleg måte