Avansert søk

12 treff

Bokmålsordboka 6 oppslagsord

maskinkode

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

enkel binær kode som kan leses av prosessoren i en datamaskin

maskinspråk

substantiv intetkjønn

Opphav

fra engelsk

Betydning og bruk

programmeringsspråk som ligger tett opp til datamaskinens virkemåte;

kompilator

substantiv hankjønn

Uttale

kompilaˊtor, i flertall kompilaˊtorer; kompilatoˊrer

Opphav

fra latin; i betydningen ‘program som kompilerer’ av engelsk compiler

Betydning og bruk

  1. skribent som kompilerer
  2. oversettelsesprogram for datamaskiner, som oversetter fra et høynivåspråk til maskinkode;
    til forskjell fra assembler

kompilering

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Betydning og bruk

  1. det å kompilere (1);
    uredigert sammenstilling av materiale fra forskjellige bøker
  2. det å oversette et dataprogram fra et høynivåspråk til maskinkode

kompilere

verb

Opphav

av latin compilare ‘raske sammen’

Betydning og bruk

  1. sette sammen (og utgi) materiale fra forskjellige bøker
  2. oversette et dataprogram fra et høynivåspråk til maskinkode

assembler

substantiv hankjønn

Uttale

asemˊbler

Opphav

etter engelsk assemble ‘sette sammen’

Betydning og bruk

i IT: program som oversetter programmeringsspråk til maskinkode;
til forskjell fra kompilator (2)

Nynorskordboka 6 oppslagsord

maskinkode

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

enkel binær kode som kan lesast av prosessoren i ein datamaskin

maskinspråk

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

programmeringsspråk som ligg tett opp til verkemåten til datamaskinen;

kompilator

substantiv hankjønn

Uttale

kompilaˊtor, i fleirtal kompilaˊtorar; kompilatoˊrar

Opphav

frå latin; i tydinga ‘omsetjarprogram for datamaskinar’ av engelsk compiler

Tyding og bruk

  1. person som kompilerer
  2. omsetjarprogram for datamaskinar, som set om frå eit høgnivåspråk til maskinkode;
    til skilnad frå assembler

kompilering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å kompilere (1);
    uredigert samanstilling av materiale frå ulike bøker
  2. det å setje om eit dataprogram frå eit høgnivåspråk til maskinkode

kompilere

kompilera

verb

Opphav

av latin compilare ‘raske i hop’

Tyding og bruk

  1. setje saman (og gje ut) materiale frå ulike bøker
  2. setje om eit dataprogram frå eit høgnivåspråk til maskinkode

assembler

substantiv hankjønn

Uttale

asemˊbler

Opphav

etter engelsk assemble ‘setje saman’

Tyding og bruk

i IT: program som set om til maskinkode frå eit programmeringsspråk;
til skilnad frå kompilator (2)