Avansert søk

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

substantiv intetkjønn

i språkvitenskap: ord som hører til det opprinnelige, nedarvede ordforrådet i et språk;

til forskjell fra lånord og fremmedord

substantiv intetkjønn

ord som er tatt opp fra et annet språk (og som ikke lenger kjennes fremmed);

til forskjell fra arveord

substantiv inkjekjønn

i språkvitskap: ord som høyrer til det opphavlege, nedarva ordtilfanget i eit språk; til skilnad frå framandord og lånord

substantiv inkjekjønn

ord som er teke opp i eit språk frå eit anna (og som ikkje lenger kjennest framandt);

til skilnad frå arveord

substantiv inkjekjønn

ord som høyrer til det opphavlege, nedarva ordtilfanget i eit språk;

til skilnad frå framandord og lånord