Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 124 oppslagsord

okkultisme

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk eller tysk

Tyding og bruk

lære om okkulte fenomen;
gransking av løynde, ukjende krefter i naturen og menneskelivet;
interesse for alt mystisk;
Artikkelside

høgd, høgde 1

substantiv hokjønn

Opphav

av høg (1

Tyding og bruk

  1. utstrekning oppover;
    til skilnad frå breidd (1, 1) og lengd (1)
    Døme
    • høgd: 1,80 m;
    • vekse i høgda
  2. nivå i høve til eit lågare nivå
    Døme
    • flyet taper høgd
  3. stad eller nivå høgt oppe;
    høgare luftlag
    Døme
    • sveve i høgda
  4. terrengformasjon som ris opp over omgjevnaden;
  5. høgareliggjande strøk eller lende
    Døme
    • feire påske i høgda
  6. i idrett: høgdehopp sjå høgde (2
    Døme
    • hoppe høgd;
    • han var best i høgd
  7. horisontal avdeling av noko;
    Døme
    • bu i andre høgda;
    • hus på tre høgder
  8. i musikk: øvste, høgaste tonane i skalaen eller i ei røyst;
    jamfør tonehøgd
  9. grad av storleik, utvikling eller liknande
    Døme
    • prisane når nye høgder;
    • vere på høgda av karrieren;
    • han har ikkje vore heilt på høgda i det siste

Faste uttrykk

  • høgd over havet
    fastsett mål på kor høgt noko ligg over havflata;
    forkorta hoh.
    • 1000 meters høgd over havet
  • i høgda
    • oppetter
      • byggje i høgda;
      • klatre i høgda
    • i høgareliggjande strok
      • det ligg snø i høgda
    • ikkje meir enn;
      maksimalt, høgst
      • dette har i høgda akademisk interesse;
      • det tek i høgda to timar
  • på høgd med situasjonen
    i stand til å ha kontroll
    • ho kjende seg på høgd med situasjonen;
    • han er ikkje på høgd med situasjonen
  • på høgd med
    • like god;
      jamgod
      • han var på høgd med dei beste
    • på omtrent same breiddegrad som
  • ta høgd for
    ta med i vurderinga, i planlegginga
    • det vart teke høgd for opp mot 70 anløp i året
Artikkelside

nysgjerrigheit

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å vere ivrig etter å lære noko eller få vite nytt;
interesse, nyfikne, forvitenskap
Døme
  • det var nysgjerrigheit som fekk meg til å begynne å studere
Artikkelside

nære 2

næra

verb

Opphav

truleg frå lågtysk neren ‘underhalde’, jamfør norrønt næra; samanheng med nøre (2

Tyding og bruk

  1. gje næring til;
    fø (1), halde opp
    Døme
    • nære plantene;
    • landet kan knapt nære folket sitt
  2. halde i gang eller ved like;
    Døme
    • dagdrøyming nærer fantasien;
    • eg vil ikkje nære sladderen
  3. ha i hugen, kjenne på;
    Døme
    • nære interesse for noko;
    • dei nærer stor kjærleik til musikken;
    • han nærer inga frykt for det ukjende

Faste uttrykk

  • nære ein slange ved sitt bryst
    hjelpe ein som seinare blir ein trugsel eller som kan skade ein
  • nære seg
    livnære, livberge
    • dyra nærer seg av graset;
    • det var så vidt vi kunne nære oss;
    • lykka hennar nærte seg frå kjærleiken
Artikkelside

pasjon

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk og fransk; frå latin passio, av pati ‘lide’

Tyding og bruk

  1. altoppslukande interesse;
    lidenskap, mani
    Døme
    • ein romantisk pasjon
  2. liding, særleg Jesu liding og død
  3. kunstnarleg framstilling av Jesu lidingssoge, særleg i musikk
    Døme
    • ein pasjon av Bach
Artikkelside

iver

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom dansk; frå lågtysk iwer

Tyding og bruk

ihuge, utolmodig lyst, sterk interesse
Døme
  • med stor iver gjekk han i gang;
  • i iveren oppdaga han ikkje faremomenta
Artikkelside

irrelevant

adjektiv

Tyding og bruk

ikkje relevant, utan meining eller interesse i ein samanheng;
Døme
  • ei irrelevant problemstilling
Artikkelside

nerdete

adjektiv

Tyding og bruk

som er karakteristisk for ein nerd
Døme
  • ho har ei nerdete interesse for teknologi
Artikkelside

liebhaberi

substantiv inkjekjønn

Opphav

av tysk Liebhaberei

Tyding og bruk

særleg interesse
Døme
  • kunst er liebhaberiet hennar
Artikkelside

liebhaber

substantiv hankjønn

Uttale

libhaber

Opphav

frå tysk , av lieb ‘kjær’ og haben ‘ha’

Tyding og bruk

person som viser stor interesse for noko;
person som gjerne vil ha noko
Døme
  • ho er liebhaber til den fine hytta
Artikkelside
Side 2 av 13