Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

syskenbarn, søskenbarn

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt systkinabǫrn fleirtal

Tyding og bruk

  1. barn til onkel eller tante åt ein sjølv; jamfør fetter og kusine
  2. barn til syster eller bror

kusine

substantiv hokjønn

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

kvinneleg syskenbarn (1)
Døme
  • han hadde femten kusiner, men berre éin fetter

tremenning

substantiv hankjønn

Opphav

sjå -menning

Tyding og bruk

slektning som er barn til syskenbarn åt mor eller far;
slektning i tredje ættleddet
Døme
  • vere tremenningar

systrung

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt systrungr

Tyding og bruk

son til morsyster åt ein;
i fleirtal: barn av to eller fleire systrer;
jamfør syskenbarn

fetter

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk ‘farbror, fetter, brorson’; samanheng med far (1

Tyding og bruk

Døme
  • fetrar og kusiner