Avansert søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 5 oppslagsord

nemleg

adverb

Opphav

frå lågtysk , opphavleg ‘nemnd med namn’

Tyding og bruk

brukt for å utheve, forklare eller grunngje noko
Døme
- vi kom litt seinare, nemleg på onsdag;
- ho kjenner staden godt – ho har nemleg vakse opp der;
- eg kjem nemleg aldri til å gje meg!
brukt i staden for ‘ja’ som stadfestande svar
Døme
- er det du som har gjort det? – Nemleg!

usjølvstendig verb

Tyding og bruk

verb som ikkje kan stå aleine utan predikativ (nemleg verba vere, verte, bli, heite, kallast, synast, tykkjast);

Sjå: usjølvstendig

utropsteikn

substantiv inkjekjønn

Opphav

etter tysk

Tyding og bruk

grafisk teikn (nemleg !) brukt etter utrop (1), påbod, ynske, tiltale, helsing, noko påfallande eller liknande;

usjølvstendig

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje står eller kan stå aleine;

lite eller ikkje sjølvstendig;

lite sjølvhjelpen;

avhengig (av andre)

Døme

eit usjølvstendig folk;
ein usjølvstendig forskar;
ei usjølvstendig avhandling

Faste uttrykk

usjølvstendig verb
verb som ikkje kan stå aleine utan predikativ (nemleg verba vere, verte, bli, heite, kallast, synast, tykkjast)

scilicet

adverb

Uttale

utt skiliˊket

Opphav

latin ‘det er lov å vite’

Tyding og bruk

det vil seie;

forkorta sc.