Avansert søk

Nynorskordboka 19 oppslagsord

nakke

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt hnakki

Tyding og bruk

baksida av halsen
Døme
- vere stiv i nakke og rygg;
- kjærteikne nakken
- - oksenakke
øvste del av ryggen
Døme
- dei gjekk med bøygd nakke og sa ingenting;
- ta skia på nakken
bakre del av noko som minner om ein nakke (1), til dømes bakre del på kniv- eller økseblad
bergknatt

Faste uttrykk

få nokon på nakken
få nokon etter seg;
få med nokon å gjere
ein råkøyrar kan få politiet på nakken
ha auge i nakken
vere på vakt, vere påpasseleg
kaste med nakken
vere overlegen
knekkje nakken
ta på seg noko ein ikkje greier
ha eit mål som ein lett kan knekkje nakken på
ta beina på nakken
skunde seg;
flykte av stad
ta seg sjølv i nakken
ta seg saman

oksenakke

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

nakke på okse
nakke som liknar nakken til ein okse;
feit, kraftig nakke;
tyrenakke
Døme
- han hadde store tatoveringar og oksenakke

kaie

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør svensk kaja; lydord

Tyding og bruk

heller liten og svart kråkefugl med grå nakke og kvite auge;

Corvus monedula

nakkebein

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

Døme

fjerne nakkebeinet når ein sløyer torsk

få nokon på nakken

Tyding og bruk

få nokon etter seg;

få med nokon å gjere;

Sjå: nakke

Døme

ein råkøyrar kan få politiet på nakken

ta beina på nakken

Tyding og bruk

skunde seg;

flykte av stad;

Sjå: bein, nakke

nakkebær

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

viltveksande jordbærart;

Fragaria viridis

nakkekotelett

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

stykke kjøt frå nakke skore i skiver, ofte frå svin

Døme

steikje nakkekotelettar

-nakka

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

med slik nakke som førsteleddet nemner;

i ord som hardnakka og stivnakka

man

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt mǫn; opphavleg ‘hals, nakke’

Tyding og bruk

lange, stride hår langs oversida av halsen på ein hest;

- hengjeman
- ståman

Side 1 av 2

Resultat per side: