Avansert søk

Nynorskordboka 39 oppslagsord

kristendomskunnskap

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kunnskap om den kristne læra
om eldre forhold: skulefag med den kristne læra som emne

katekumen

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk , av katekhein ‘undervise’; jamfør katekisere

Tyding og bruk

i oldkyrkja: person som blir opplært i den kristne læra før han eller ho blir døypt

evangelium

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin, av gresk eu- og angelos ‘god bodskap’; jamfør eu- og engel

Tyding og bruk

i bunden form eintal: læra om Jesus som frelsar;
den kristne bodskapen
Døme
- forkynne evangeliet;
- ta imot evangeliet
gledeleg bodskap
Døme
- forkynne eit evangelium om fred
kvart av dei fire første skriftene i Det nye testamentet
Døme
- evangeliet etter Markus
i gudstenesta: del av evangelium (3) brukt til opplesing og preiketekst
Døme
- dette heilage evangeliet på tredje sundag etter pinse står skrive hjå evangelisten Lukas 12,35–40
i overført tyding: dogmatisk bodskap
Døme
- dei forkynner eit evangelium om marknadskreftene

pytagoreisk

adjektiv

Tyding og bruk

frå læra til Pytagoras

Døme

den pytagoréiske læresetninga – det at i ein rettvinkla trekant er kvadratet på hypotenusen lik summen av kvadrata på katetane

herrnhutisk

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld herrnhutarane og læra deira

husittisk

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld husittane og læra deira

hadith

substantiv hankjønn

Opphav

frå arabisk

Tyding og bruk

i islam: nedskriven overlevering om livet og læra til profeten Muhammed

arkimedisk

adjektiv

Uttale

arkimeˊdisk

Tyding og bruk

som gjeld den greske vitskapsmannen Arkimedes, 287–212 f.Kr., og læra hans

wesleyanar

substantiv hankjønn

Uttale

vesliaˊnar

Tyding og bruk

tilhengjar av læra til den engelske presten John Wesley (1703–1791), grunnleggjar av metodismen

vedkjenningsskrift

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

skrift ( (i tillegg til Bibelen) som eit kyrkjesamfunn byggjer læra si på

Side 2 av 4

Resultat per side: