Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

kusine

substantiv hokjønn

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

kvinneleg syskenbarn (1)

Døme

han hadde femten kusiner, men berre éin fetter

syskenbarn, søskenbarn

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt systkinabǫrn fleirtal

Tyding og bruk

barn til onkel eller tante åt ein sjølv; jamfør fetter og kusine
barn til syster eller bror