Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

kapell

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt kapella, gjennom lågtysk; frå mellomalderlatin capella, diminutiv av capa ‘kappe’, opphavleg ‘kyrkjerom der kappa til Sankt Martin var gøymd’

Tyding og bruk

mindre kyrkje;
sidebygning i kyrkje
Døme
- bygda har berre kapell
- - gravkapell
lite orkester
overbygg av stenger og presenning på lasteplan
Døme
- lastebil med kapell

krypt

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

gjennom dansk, frå gresk, av kryptein ‘løyne’; jamfør norrønt kraptr, krǫpt

Tyding og bruk

underjordisk grotte eller gang;
kammer i ein katakombe
underjordisk (grav)kapell

likkapell

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kapell (1) der avlidne blir lagde før gravferd

kapellan

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt kapellánn, frå mellomalderlatin , av capella; jamfør kapell

Tyding og bruk

i større sokn: prest som er tilsett attåt sokneprest

gravkapell

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

eige kapell til gravferder

slottskapell

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kapell som høyrer til eit slott

bårerom

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

rom (i eit kapell) der båra ( med den avlidne står før gravferda

a cappella

adverb

Uttale

a kapelˊla

Opphav

av italiensk ‘i kyrkjestil’; sjå a ( og kapell

Tyding og bruk

om korsong: utan instrumentalt akkompagnement

Døme

syngje a cappella