Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

dekor

substantiv hankjønn

Uttale

dekoˊr; dekåˊr

Opphav

frå fransk; av latin decus, genitiv decoris

Tyding og bruk

dekorasjon eller kunstnarleg mønster på brukskunst, rom eller liknande;
Døme
  • orientalsk dekor;
  • dekoren på ein vase;
  • den tradisjonelle dekoren i kyrkja;
  • i smelta emalje kan ein teikne dekor
Artikkelside

utsmykking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å utsmykke
Artikkelside

utskjering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å skjere ut (særleg dekorasjon i tre)
  2. dekor laga ved å skjere ut figurar (særleg i tre);
    Døme
    • eit skap med fine utskjeringar
  3. utringing, nedskjering på kjole, bluse, sko eller liknande
Artikkelside

smalte

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk ‘mørtel, emalje’, opphavleg frå germansk; samanheng med smelte (3

Tyding og bruk

koboltglas som i pulverform blir brukt til blåfarge i glas, emalje, keramisk glasur og dekor
Artikkelside

dekorere

dekorera

verb

Uttale

dekoreˊre

Opphav

gjennom fransk, frå latin decorare; jamfør dekor

Tyding og bruk

  1. pryde, pynte;
    smykke ut
    Døme
    • få i oppdrag å dekorere den nye kantina
  2. tildele ein orden;
    Døme
    • bli dekorert med St. Olavs-medaljen
Artikkelside

dekorasjon

substantiv hankjønn

Opphav

av dekorere

Tyding og bruk

  1. det å dekorere
    Døme
    • dekorasjon av egg er forbunde med påske
  2. gjenstand til prydnad eller pynt (2;
    Døme
    • ein dekorasjon av tørka blomstrar;
    • dører utsmykka med dekorasjonar;
    • lage dekorasjonar
  3. måla kulissar og bakteppe på scene
    Døme
    • festlege dekorasjonar og vakre kostyme;
    • einaste dekorasjonen var eit kvitt sceneteppe
  4. orden (5), medalje eller liknande;
    Døme
    • ha dekorasjonar på brystet
Artikkelside