Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

blåleg

adjektiv

Tyding og bruk

noko blå;
Døme
  • eit blåleg skjær;
  • fjellet ligg i blåleg dis
Artikkelside

månestein

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. stein med mjølkeaktig til blåleg glans, brukt som smykkestein
  2. stein frå månen
Artikkelside

labradoritt

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

blåleg feltspat, brukt som smykkestein
Artikkelside

blåskjel

substantiv inkjekjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

saltvassmusling med blåleg skal;
Mytilus edulis
Døme
  • ete skaldyr som blåskjel og krabbe;
  • i går plukka eg nokre kilo blåskjel
Artikkelside

blågrå

adjektiv

Tyding og bruk

blåleg grå
Døme
  • blågrå auge
Artikkelside

slåpe 1

substantiv hokjønn

Opphav

eigenleg ‘noko som er blåleg’, truleg med innverknad av slåpen

Tyding og bruk

(blå frukt av) busk i steinfruktfamilien;
Prunus spinosa
Artikkelside

blåvoren

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • på fråstand verkar fjelltoppen blåvoren
Artikkelside

blåsur

adjektiv

Tyding og bruk

  1. om mjølk: som nett har teke til å surne og har fått eit blåleg skjær
  2. i overført tyding: gretten, sur (2, 6)
    Døme
    • gulpe opp blåsure meiningar
Artikkelside

blåne 1

substantiv hankjønn

Opphav

substantivering av blåne (2

Tyding og bruk

  1. høgdedrag som ligg så langt borte at det ser blått ut mot fjell enda lenger borte eller mot synsranda
    Døme
    • bortanfor alle blånar
  2. blåleg farge
Artikkelside

blåbleik

adjektiv

Tyding og bruk

bleik og blåleg
Døme
  • ein blåbleik kropp
Artikkelside
Side 1 av 2