Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 1 oppslagsord

bestandig

adjektiv

Uttale

bestanˊdi

Opphav

gjennom bokmål; frå lågtysk ‘som held stand, er varig’

Tyding og bruk

  1. motstandsdyktig mot kjemisk nedbryting;
  2. brukt som adverb: alltid (1), stendig
    Døme
    • ho er bestandig blid;
    • borte for bestandig