Avansert søk

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

stillas

substantiv intetkjønn

Opphav

fra nederlandsk; av stellen ‘stille’

Betydning og bruk

oppbygning av tre eller stålrør, særlig brukt under bygge- og reparasjonsarbeider;

oppbygd tilløp i hoppbakke

Nynorskordboka 2 oppslagsord

stille 5

stilla

verb

Opphav

frå dansk, med innverknad frå lågtysk stellen; same opphav som stille (

Tyding og bruk

leggje, plassere, setje (på ein viss stad eller måte);
stelle (2, 5)
Døme
- stille noko frå seg på bordet;
- stille saka på hovudet;
- stille noko til rådvelde;
- stille ein fritt;
- stille opp troppane;
- stille opp eit reknestykke;
- eg har ikkje noko å stille opp (med) mot henne – eg har ingenting eg skulle ha sagt mot henne;
- stille ut varene sine
gå inn på eller ta ein viss plass;
stelle (2, 5)
Døme
- stille (seg) som kandidat;
- stille seg i brodden for noko;
- stille seg i vegen for noko;
- stille seg opp ved muren;
- stille seg lagleg til for hogg;
- stille seg tvilande til noko;
- stille ein fritt;
- stille til start, til val
leggje fram;
(forme ut og) setje opp;
stelle (2, 5)
Døme
- stille mannskap, garanti, utstyr;
- stille ein diagnose;
- stille liste
- setje fram
  stille eit spørsmål;
  stille krav
- arte seg
  da stiller saka seg annleis
- i perfektum partisipp:
  vere godt, dårleg stilt økonomisk

stillas

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå nederlandsk av stellen ‘stille’

Tyding og bruk

rammeverk av tre eller stålrøyr til å stå på i byggjearbeid og liknande
oppbygd tilløp i ein hoppbakke