Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
Eitt treff
Nynorskordboka
7
oppslagsord
rumle
rumla
verb
Vis bøying
Opphav
lydord
Tyding og bruk
gje frå seg ein hol lyd
;
buldre
(
1
I
, 1)
Døme
det rumla i magen
;
trafikken rumlar
Artikkelside
overrumple
overrumpla
verb
Vis bøying
Opphav
etter
tysk
, opphavleg ‘brått falle over ein med larm’
;
jamfør
rumle
Tyding og bruk
kome brått og uforvarande på
;
overraske
(1)
Døme
overrumple fienden
;
spørsmålet overrumpla henne
brukt som adjektiv:
ein overrumplande effekt
Artikkelside
rutle
2
II
rutla
verb
Vis bøying
Opphav
kanskje
samanheng
med
ryte
Tyding og bruk
rutte, kunne bruke
Døme
ha seks millionar å rutle med
bråke
(
2
II)
,
ståke
,
rumle
Døme
rutle med stampar i eldhuset
sysle, stelle, drive på
Døme
kva er det du rutlar med?
han rutlar i skogen
Artikkelside
skrynje
skrynja
verb
kløyvd infinitiv: -a
Vis bøying
Opphav
samanheng
med
skrye
(
2
II)
Tyding og bruk
gje ein hol lyd
;
rumle
,
skramle
Artikkelside
rumling
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
det å
rumle
Døme
ei djup rumling frå magen
;
skuterdur og rumling frå firehjulingar
Artikkelside
rumlefelt
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
av
rumle
Tyding og bruk
kant- eller midtlinje i vegbane, laga med tversgåande riller som lagar vibrasjon og støy når eit køyretøy tangerer eller køyrer over linja
Artikkelside
rulle
2
II
rulla
verb
Vis bøying
Opphav
jamfør
rull
og
rulle
(
1
I)
Tyding og bruk
flytte seg (bortetter eit underlag) ved å dreie seg rundt sin eigen akse
;
trille
(
3
III
, 2)
Døme
rulle over ende
;
bilen rullar nedover
;
stuparen rulla rundt i lufta
få til å
rulle
(
2
II
, 1)
;
trille
(
3
III)
Døme
dei rulla ei tønne over golvet
jamne med rull eller rulle
;
glatte
(
2
II)
,
slette
(
4
IV
, 1)
Døme
rulle tøy
;
dei rullar åkeren
lage (noko som liknar) ein rull
eller
ei kule
Døme
rulle ein sigarett
;
han har rulla saman teppet
gå i bølgjegang
Døme
havet rullar mot stranda
om fartøy: vere i rørsle frå side til side i bølgjene
Døme
båten rulla kraftig
om lyd: drønne
;
rumle lenge
Døme
tora rulla
uttale norsk ‘r’ med tungespissen
;
til skilnad frå
skarre
(
1
I
, 2)
Døme
rulle på r-ane
Faste uttrykk
rulle med auga
sperre opp auga og røre augeepla, til dømes som uttrykk for forakt, overrasking eller oppøsing
;
jamfør
himle
(
2
II
, 2)
rulle ned
få noko samanrulla til å falde seg ut nedover
rulle ned gardina
få bilvindauge til å gli ned og opne seg ved å sveive på eit handtak eller trykkje på ein knapp
eg rulla ned vindauget
rulle opp
falde saman (oppover) til ein rull
han har rulla opp skjorteermane
;
gardinene er rulla opp
få bilvindauge til å gli opp og lukke seg ved å sveive på eit handtak eller trykkje på ein knapp
eg rulla opp bilvindauget
avsløre litt etter litt
politiet rulla opp eit kriminelt miljø
oppklare
det var media som rulla opp saka
teikne, skildre
boka rullar opp ei trist historie om rus og vald
rulle ut
falde ut ein rull
rulle ut den raude løparen
;
eg har rulla ut soveposen
forme noko til ei kule eller ein sylinder med roterande rørsler med hendene
rulle ut bollar
setje i verk noko på løpande band
;
innføre i eit (større) område
dei har rulla ut breiband i heile dalen
Artikkelside