Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

gufse

gufsa

verb

Tyding og bruk

blåse (kaldt)
Døme
- det gufsar frå elva
kome støytvis
Døme
- røyken gufsar

gufs

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

samanheng med norrønt gufa ‘røyk, damp’; samanheng med gov

Tyding og bruk

(kald) vindpust
Døme
- eit gufs av kulde
luftstraum med sterk lukt
Døme
- eit gufs av roten ande
i overført tyding: noko som vekkjer utrivelege kjensler
Døme
- eit gufs av mellomalder;
- synspunktet hennar er eit gufs frå fortida