Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
149 treff

Nynorskordboka 149 oppslagsord

endring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å endre seg eller bli endra;
Døme
  • endring av grensa;
  • gjere endringar i noko
Artikkelside

veksel

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk ‘endring’; i tyding 1 etter italiensk (lettera di) cambio ‘veksel(brev)’

Tyding og bruk

  1. dokument der underskrivaren sjølv tek på seg å betale ein viss sum innan ei viss tid til ein annan
    Døme
    • ferde ut ein veksel på ein bank;
    • løyse inn ein veksel;
    • vekselen forfell i morgon
  2. Døme
    • han fikk veksel i euro
  4. tverrgåande, stutt bjelke i bygningskonstruksjon

Faste uttrykk

  • trekkje/dra vekslar på
    få hjelp av;
    nytte seg av
    • trekkje vekslar på mange års erfaring;
    • dei drog vekslar på kvarandre
Artikkelside

smått om senn

Tyding og bruk

litt etter litt;
Sjå: senn, små
Døme
  • smått om senn skjer det ei endring
Artikkelside

sjølvinduksjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det at endring i straumstyrken i ein leiar gjev feltendringar som induserer ei elektromotorisk kraft i leiaren
Artikkelside

senn

substantiv ubøyeleg

Opphav

norrønt (í) senn ‘på éin gong, samtidig’; kanskje samanheng med sinn (2

Faste uttrykk

  • i senn
    om gongen
    • eg tek ein dag i senn
  • litt om senn
    litt etter kvart
    • dei blir flinkare litt om senn
  • smått om senn
    litt etter litt
    • smått om senn skjer det ei endring
Artikkelside

sementere

sementera

verb

Tyding og bruk

  1. dekkje eller feste med sement;
    lage av sement
    Døme
    • sementere ein steinmur
  2. i overført tyding: hindre endring av
    Døme
    • sementere utviklinga
Artikkelside

godtatt

adjektiv

Opphav

av godta

Tyding og bruk

som er akseptert;
godkjend, gyldig;
  • bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
    • ei godtatt endring;
    • godtatte endingar
  • bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
    • endringa er godtatt;
    • endringane er godtatt
Artikkelside

vipp 2

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av vippe (3

Tyding og bruk

vippande rørsle
Døme
  • gjere ein vipp med foten

Faste uttrykk

  • på vippen
    • i ferd med å vippe
      • bilen hadde rulla utfor vegen og låg på vippen
    • på eit punkt der eitt utfall er like sannsynleg som eit anna
      • få veljarar på vippen til å ta standpunkt
    • like ved ei endring
      • laget er på vippen til å rykkje opp i tredje divisjon
    • i politikk: med den avgjerande røysta;
      i vippeposisjon
      • etter valet vart Venstre sitjande på vippen
Artikkelside

vending

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å vende (3, snuing
    Døme
    • sjøen er i vendinga – sjøen står still mellom flod og fjøre;
    • ei vending mot veggen
    • i turn:
      • vending på bom
  2. Døme
    • gå fleire vendingar etter vatn
  3. Døme
    • saka tok ei ny vending;
    • det kom vending i det – det heldt på og endra seg
  4. Døme
    • kunne mange gamle ord og vendingar – seiemåtar, ordlag
  5. Døme
    • det blir mi vending
Artikkelside

vandel

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk ‘endring’

Tyding og bruk

Døme
  • plettfri vandel;
  • handel og vandel – dagleg virke
Artikkelside
Side 1 av 15