Nynorskordboka
fredeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| fredeleg | fredeleg | fredelege | fredelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| fredelegare | fredelegast | fredelegaste |
Opphav
norrønt friðligrTyding og bruk
- om person: som vil leve i fred og forsoning med andre;
Døme
- fredelege folk
- om tilstand, framferd og liknande: utan strid eller krig, utan vald, ikkje-militær, ukrigersk, forsonleg, venleg
Døme
- leve i fredeleg sameksistens;
- ei fredeleg løysing på konflikten;
- atomkraft til fredelege føremål;
- på fredeleg vis;
- med fredelege middel;
- eit fredeleg liv
- brukt som adverb
- gå fredeleg for seg
- om tilstand: roleg (2), uforstyrra, still (2, 2), fredfull (1)
Døme
- her er så stilt og fredeleg;
- ei fredeleg stund