Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

verb

gå i bølgjer
Døme
- det bølgjar på fjorden
- brukt som adjektiv
  eit bølgjande hav
vere i uroleg rørsle
Døme
- kornåkeren bølgjar i vinden;
- spelet bølgja fram og attende på midtbana;
- kjenslene bølgja gjennom henne

substantiv hokjønn

norrønt bylgja, samanheng med ball ( og belg; opphavleg ‘noko svellande’

kvelvd rygg (med tilsvarande søkk) som lagar seg på overflata av vatn, og som ser ut til å røre seg bortetter;
båre (2
Døme
- storm og høge bølgjer;
- bølgjene slo mot stranda
i overført tyding: noko som minner om ei bølgje (1, 1);
noko som strøymer fram eller breier seg
Døme
- teltduken gjekk i bølgjer i den harde vinden;
- ha bølgjer i håret;
- ei bølgje av grashopper;
- den grøne bølgja;
- ei bølgje av glede gjekk gjennom han;
- saka skapte bølgjer i partiet;
- bølgjene frå revolusjonen;
- den nye bølgja i fransk film
- - konjunkturbølgje
  - stemningsbølgje
  - varmebølgje
i fysikk: det at ei lokal tilstandsendring spreier seg i eit medium
Døme
- elektromagnetiske bølgjer
- - lydbølgje
  - radiobølgje