Nynorskordboka
stemningsbølgje, stemningsbylgje, stemningsbølge
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei stemningsbølge | stemningsbølga | stemningsbølger | stemningsbølgene |
| ei stemningsbølgje | stemningsbølgja | stemningsbølgjer | stemningsbølgjene |
| ei stemningsbylgje | stemningsbylgja | stemningsbylgjer | stemningsbylgjene |
Tyding og bruk
kort, sterk oppbrusing av velvilje, mothug eller liknande
Døme
- ei stemningsbølgje som slo ut på gallupen