Avansert søk

Eitt treff

Bokmålsordboka 22 oppslagsord

beryktet, berykta

adjektiv

Uttale

berykˊtet; berykˊta

Opphav

fra lavtysk, førsteleddet av be-; av foreldet berykte ‘spre (dårlige) rykter om’

Betydning og bruk

som har dårlig rykte, er ille omtalt
Eksempel
  • han er beryktet over hele byen;
  • et beryktet hus;
  • en beryktet kvinne;
  • en beryktet sving

alarmerende

adjektiv

Betydning og bruk

Eksempel
  • en alarmerende økning i tallet på omkomne;
  • alarmerende nyheter, rykter