gong 1
substantiv hankjønn
Opphav
av gå (1; same opphav som gangTyding og bruk
- einskilt tilfelle da noko hender
Døme
- det var ein gong ein konge;
- ein gong i neste månad;
- det hende mange gonger at …;
- ein sjeldan gong;
- enda ein gong;
- ein gong til;
- mang ein gong;
- nokre gonger;
- kvar einaste gong;
- dei treftest einkvan gongen;
- denne gongen var det ho som vann;
- førre gongen tapte ho;
- neste gong går det betre;
- det er siste gongen eg gjer det;
- eg var der for første gong
- brukt om kvar einskild oppattaking av viss mengd eller storleik, ofte som uttrykk for multiplikasjon
Døme
- Noreg er åtte gonger større enn Danmark;
- vi fiska tre gonger så mykje som dei;
- tre gonger tre er ni
Døme
- ein gong med øl
Faste uttrykk
- ein gong imellomav og til, stundom
- dei reiste bort ein gong imellom
- ender og gongsomme tider;
stundom - for éin gongs skyldberre denne eine gongen
- gong og annansomme tider;
stundom - gong på gongstadig vekk
- med éin gongstraks
- om gongenså mykje eller så mange (av det som er nemnt) for kvar einskild gong
- kome to og to om gongen;
- vere vald for fire år om gongen
- på éin gongsamstundes
- éin gong for alleslik at ein ikkje treng ta det opp att meir
- seie det éin gong for alle;
- betale éin gong for alle