fred
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt friðrTyding og bruk
- tilstand utan krig
Døme
- i krig og fred;
- det er fred i området;
- det rår fred i området;
- arbeid for fred i verda
- slutt på ein krig;
Døme
- freden i 1945;
- gjere fred;
- slutte fred;
- freden i Versailles
- særleg i eldre tid: lovfesta tryggleik, rettstrygd, grid
- godt forhold, semje, harmoni
Døme
- leve i fred og semje med nokon;
- halde fred med grannen;
- eit fredens menneske;
- eit fredsens menneske
- som etterledd i ord som
- husfred
- tilstand utan uroing;
Døme
- ha fred til å gjere noko;
- få arbeide i fred;
- ete i fred;
- få gå i fred;
- sitje i fred og ro;
- her er ikkje levande fred å få for bråk
- som etterledd i ord som
- arbeidsfred
- opphøgd, fullkomen ro;mild stemning
Døme
- det kviler fred over grenda
- som etterledd i ord som
- helgefred
- helgedagsfred
- julefred
- indre ro og harmoni
Døme
- fred i hjartet;
- fred i hugen;
- fred i sjela;
- ikkje ha fred på seg
- som etterledd i ord som
- sjelefred
- harmoni med Gud;
Døme
- ha fred med Gud;
- få Guds fred;
- Herren gjeve deg fred
- brukt i ynske, helsing og velsigning
Døme
- Guds fred!
- Guds fred i huset!
- fred vere med deg!
- fred med deg!
- far bort i fred!
- far i fred!
- lyse fred over nokon
Faste uttrykk
- ane fred og ingen faretru seg trygg
- halde fredvere stille, ikkje krangle
- hald fred!