Artikkelside

Nynorskordboka

stille 1

substantiv hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ei stille	stilla	stiller	stillene

Opphav

Tyding og bruk

stilt vêr;
vindstille
Døme
- i storm og stille;
- båten låg og dreiv i stilla
det at det ikkje er bråk;
ro (2, 3), togn
Døme
- eg nyt stilla om kveldane;
- eit rop braut plutseleg stilla

Faste uttrykk

i all stille
i løynd;
utan mykje merksemd