Artikkelside

Nynorskordboka

bumann

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein bumannbumannenbumennbumennene

Opphav

norrønt búmaðr; av bu (2

Tyding og bruk

eldre nemning for fastbuande person;
bonde;
særleg til skilnad frå flyttsame