Nynorskordboka
strunt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein strunt | strunten | struntar | struntane |
Opphav
kanskje norrønt strundi med innverknad frå strant og strutTyding og bruk
- stiv, stram, sær og tverr person
- samantulla rull