Nynorskordboka
oppslutting
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei oppslutting | oppsluttinga | oppsluttingar | oppsluttingane |
Opphav
frå tyskTyding og bruk
i kjemi: metode for å løyse opp materiale fullstendig