Nynorskordboka
kontusjon
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein kontusjon | kontusjonen | kontusjonar | kontusjonane |
Opphav
frå latinTyding og bruk
i medisin: skade på vev eller organ på grunn av slag eller støytar