Nynorskordboka
matar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein matar | mataren | matarar | matarane |
Tyding og bruk
- person eller mekanisme som matar noko inn i ein maskin
- innretning til å leggje mat i, til dømes til fuglar
Døme
- to sporvar landa på mataren