mysterium
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå latin, av gresk mystes ‘innvigd’, av myein ‘late att auge og munn’; i tydinga ‘skodespel’ av latin ministerium ‘gudsteneste’Tyding og bruk
- uforklarleg fenomen;
Døme
- opphavet til livet er eit mysterium;
- det er eit mysterium at ho greidde eksamen;
- det er eitt av dei store mysteria i livet;
- eg liker bøker der helten skal løyse ulike mysterium
- i gresk og romersk oldtid: kultus for innvigde
Døme
- dei orientalsk-hellenistiske mysteria
- skodespel med bibelsk emne i mellomalderen og renessansen;