maskot
substantiv hankjønn
Opphav
frå fransk , diminutiv av provençalsk masco ‘heks’Tyding og bruk
- noko som skal gje lykke, ofte ei dokke eller ein dyrefigur
Døme
- ha ein maskot hengjande i bilen
- person, figur eller liknande som representerer eller symboliserer noko eller nokon
Døme
- han er vorten maskoten på laget;
- ein tigerfigur var maskot for jubileet