Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

våning 1

substantiv hankjønn

Opphav

av norrønt varningr ‘gods, vare’

Tyding og bruk

  1. varer, gods som ein fører med seg
  2. samling av innbu, lausøyre og reiskap
  3. avfall etter folk i skog og mark

våning 2

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk av wonen ‘bu’

Tyding og bruk

våne

våna

verb

Opphav

samanheng med våning (1

Tyding og bruk

vere i (unyttig) verksemd;
drive med mange (unyttige) ting