Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

verdsborgar

substantiv hankjønn

Opphav

etter tysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • det er fødd ein ny verdsborgar
  2. verdsvan person;

monden

adjektiv

Uttale

mondeˊn

Opphav

frå fransk; av latin mundanus ‘verdsborgar’, av mundus ‘verd’

Tyding og bruk

som høyrer til den store verda;
Døme
  • ein monden restaurant

kosmopolitt

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk polites ‘borgar’

Tyding og bruk

  1. person som reknar heile verda som fedrelandet sitt;
  2. dyr eller plante som finst over heile verda