Avansert søk

3 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

rokere

verb

Opphav

fra fransk og, italiensk, av fransk roc; italiensk rocco ‘tårn’, egentlig fra persisk

Betydning og bruk

utføre en rokade

Nynorskordboka 2 oppslagsord

rokokko

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk av rocaille ‘dekorasjon av muslingar, korallar, stein o l’, av roc ‘bergstykke’

Tyding og bruk

  1. stilart med snirklet og usymmetrisk ornamentikk som utvikla seg frå barokken
  2. i litteratur, målarkunst og musikk kring 1725–1770: smaksretning med sans for forfina, lette og grasiøse livsformer og uttrykksmiddel

rokere

rokera

verb

Opphav

frå gammalfransk roc; italiensk rocco ‘tårn i sjakkspel’, opphavleg persisk

Tyding og bruk

gjere ein rokade