Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

ratt 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

lågtysk rat ‘hjul’

Tyding og bruk

styrehjul på fartøy eller køyretøy

Døme

sitje ved, bak rattet

ratte

ratta

verb

Opphav

frå svensk; av ratt (

Tyding og bruk

styre, køyre bil;

dreie raskt på rattet

Døme

ratte for å halde bilen på vegen

bak/ved rattet

Tyding og bruk

i førarsetet;

med styringa;

Sjå: bak, ratt

Døme

setje seg bak rattet i ein traktor;
sovne bak rattet;
vere røynd bak rattet

justerbar

adjektiv

Tyding og bruk

som ein kan justere

Døme

bilen har justerbart ratt og sete

rattkjelke

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kjelke som kan styrast med ratt