Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

obstruere

obstruera

verb

Opphav

frå latin ‘stable opp mot, sperre’

Tyding og bruk

forhale, hindre

obstruksjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør obstruere

Tyding og bruk

  1. i politikk: uthalingstaktikk der mindretalet med formelle råder (lange taler, endringsframlegg og liknande) prøver å hindre eit fleirtal i å gjere vedtak;
  2. i idrett: ureglementert hindring av ein motspelar