Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

merkbar

adjektiv

Opphav

frå tysk; jamfør merke ( og -bar

Tyding og bruk

som kan merkast;

merkande, tydeleg, påviseleg

Døme

ein merkbar nedgang

brukt som adverb
- tilstanden har endra seg merkbart

merkande

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

som kan merkast, merkbar

Døme

det er ikkje merkande

kjenneleg

adjektiv

Opphav

norrønt kenniligr

Tyding og bruk

som ein kan kjenne att;
kjensleg (1)
Døme
- han er godt kjenneleg på ganglaget
som kan kjennast eller merkast;
kjensleg (4), merkbar
Døme
- presset var kjenneleg

følbar

adjektiv

Tyding og bruk

som kan følast;

merkbar, kjenneleg (2)

Døme

eit følbart tap;
presset er følbart