Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

læresvein

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

Døme
  • Jesus og læresveinane hans

sikh

substantiv hankjønn

Opphav

hindi ‘elev, læresvein’

Tyding og bruk

medlem av eit indisk religionssamfunn i Punjab i India

disippel

substantiv hankjønn

Opphav

av latin discipulus ‘læregut, fylgjesvein’

Tyding og bruk

  1. tilhengjar av ein som forkynner ei ny lære;
    Døme
    • Jesus og dei tolv disiplane
  2. person som har ein annan som førebilete og er sterkt påverka av han eller ho
    Døme
    • vere ein disippel av Rembrandt;
    • trenaren omtaler disippelen sin som eit allsidig idrettstalent