Avansert søk

8 treff

Bokmålsordboka 4 oppslagsord

lektor

substantiv hankjønn

Uttale

lekˊtor, i flertall lekˊtorer eller lektoˊrer

Opphav

fra latin , av legere ‘lese’

Betydning og bruk

lærer som har mastergrad eller tilsvarende, og som har pedagogisk utdanning

lektorstilling

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Betydning og bruk

stilling (5) som lektor

lektyre

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, fra middelalderlatin lectura, av legere ‘lese’; jamfør lekse (1 og lektor

Betydning og bruk

noe å lese i;

sendelektor

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

lektor som er tilsatt (på åremål) for å undervise i norsk ved et utenlandsk universitet

Nynorskordboka 4 oppslagsord

lektor

substantiv hankjønn

Uttale

lekˊtor, i fleirtal lekˊtorar eller lektoˊrar

Opphav

frå latin , av legere ‘samle, lese’

Tyding og bruk

lærar som har mastergrad eller tilsvarande, og som har pedagogisk utdanning

lektyre

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå mellomalderlatin av, latin legere ‘samle, lese’; jamfør lekse (1 og lektor

Tyding og bruk

noko å lese i;

lektorstilling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

stilling (6) som lektor

sendelektor

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

lektor (med norsk hovudfag) som er tilsett (på åremål) for å undervise i norsk ved eit utanlandsk universitet