lamell
substantiv hankjønn
Opphav
frå latin , av lamella, diminutiv av lamina ‘tynn plate’; jamfør laminatTyding og bruk
- kvar av fleire tynne plater eller skiver, ofte av metall, som saman dannar ein heilskap
- kvar av fleire frittliggjande bustadblokker som ligg i parallelle rekkjer og ikkje i kvartal;