Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

kavaleri

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom fransk, frå italiensk; jamfør kavaler

Tyding og bruk

om eldre forhold: militær tropp som kjempar til hest
militære tropp med pansra køyretøy;
panserstyrke

våpen

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt vápn

Tyding og bruk

reiskap eller innretning brukt i kamp, krig eller til jakt
Døme
- børsa er eit vanleg våpen;
- ein kniv kan vere eit farleg våpen;
- løyve til å bere våpen;
- ha mange soldatar under våpen – væpna, stridsbudde soldatar
- - atomvåpen
  - handvåpen
  - jaktvåpen
  - mordvåpen
  - stikkvåpen
- i overført tyding:
  ordet var det sterkaste våpenet hans
(del av ei) forsvarsgrein, våpenslag
Døme
- kavaleri og samband er våpen i Forsvaret
- - flyvåpen
  - ingeniørvåpen
emblem, skjold (2
Døme
- Flå kommune har eit bjørnehovud i våpenet sitt
- - byvåpen
  - kommunevåpen
  - riksvåpen

Faste uttrykk

leggje ned våpena
òg overført tyding, slutte å krige, stri
strekkje våpen
kapitulere

infanteri

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom spansk infanteria, av infante ‘fotsoldat, tenar’; frå latin infans ‘lite barn’

Tyding og bruk

del av militær organisasjon som kjempar på bakken og med handvåpen;
til skilnad frå kavaleri
Døme
- tre bataljonar infanteri;
- infanteriet er hovudvåpengreina i Hæren
fotsoldatar

kavalerisjokk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

om eldre forhold: angrep frå kavaleri (1) med blanke våpen (1)
åtak med stridsvogn (2) i særs høgt tempo, ofte medan ein gjev eld

hestfolk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

eskadron

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå italiensk

Tyding og bruk

militær eining i eit kavaleri;

jamfør batteri (2) og kompani (2)