Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

guvernør

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå latin; av gresk

Tyding og bruk

om utanlandske forhold: person som er øvste leiar for landsdel, provins, koloni eller liknande
i USA: folkevald leiar for administrasjonen i ein delstat

landshovding, landshøvding

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i eldre tid: statthaldar, guvernør (1)
i Finland og Sverige: administrativ leiar for eit len (3), svarande til statsforvaltar i Noreg

kronkoloni

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

om eldre forhold: britisk koloni styrt av ein guvernør;

til skilnad frå dominion

Døme

Hong Kong var ein kronkoloni

guvernement

substantiv inkjekjønn

Uttale

guvernemanˊg

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

om utanlandske forhold: administrativt område styrt av ein guvernør